SNEIÐA

(-dda, -ddr), v.

1) to cut into slices, = sníða;

2) to taunt, make game of, with dat. (slíkt er illa mælt at s. honum afgömlum);

3) to walk zigzag (sá maðr, er bratta brekku sneiðir);

4) s. hjá e-u, to pass by (Katla mælti, at þormóðr skyldi þar ekki hjá garði s.); eigi man ek hjá þeim kosti s., decline the offer.

* * *

d, [sníða], to cut into slices, Fas. iii. 24 (in a verse); s. brand, ost: metaph., s. e-m = stinga e-m sneið, sneiða honum fyrir sína elli, Þiðr. 339; slíkt or ílla mælt, at s. honum afgömlum, Nj. 190; ekki vilju vér honum s., Fms. vi. 15; hann sneiddi ræðunni á hendr þeim bræðrum, hinted at them, Hkr. ii. 288; Gregoríus ræddi um fám orðrum, en sneiddi svá til (hinted) sem …, Fms. vii. 258; in Vápn. 5 read svaddi, cp. Fs. 66.

2. to walk zig-zag; sá maðr er bratta brekku sneiðir, Bs. i. 750: s. hjá, to pass by; Katla mælti at Þormóðr skyldi þar ekki hjá garði sneiða, Fbr. 37 new Ed.; hann sneiddi hjá þeim, Niðrst. 4; eigi mun ek hjá þeim kosti s., decline it, Fær. 252, Bs. ii. 48.

II. part. n. sneitt, sliced, a sheep’s mark, cntting a slice aslant the ear; sneitt framan hægra, sneitt aptan vinstra.